Czy ocalając pamięć o Holokauście uchronimy nasz świat przed ruchami
ekstremistycznymi?
Schützt uns das erhaltene Wissen über den Holocaust vor politisch extremen Bewegungen? Czy świadectwa byłych więźniów obozów koncentracyjnych mogą sprawić, że wzrośnie świadomość tego, jakie konsekwencje mogą mieć odradzające się ruchy radykalnej prawicy, takie jak neonazizm czy zjawiska takie jak antysemityzm?
Können Zeugnisse ehemaliger Häftlinge von Konzentrationslagern einen Einfluss darauf haben, dass sich das Bewusstsein dafür erhöht, welche Konsequenzen die wieder erstarkenden rechtsextremen Bewegungen, zum Beispiel Neonazismus oder Erscheinungen wie Antisemitismus, haben können?
Jaka role odgrywa szkolna edukacja historyczna w ksztaltowaniu postaw obywatelskich?
Welche Rolle spielt die historische Bildung in der Schule im Bezug auf die Einstellung der Bürger zum Thema des politischen Extremismus?
Czy spotkanie ze świadkami historii, ofiarami nazistowskiej dyktatury,może zmienić nasze postrzeganie rzeczywistości?
Können Begegnungen mit Zeitzeugen, mit Opfern der Nazidiktatur unsere Wahrnehmung der Gegenwart verändern? Czy istnieje jakikolwiek związek pomiędzy kulturą pamięci a społecznym
zaangażowaniem, np. na rzecz ochrony praw człowieka?
Besteht überhaupt eine Verbindung zwischen der Erinnerungskultur und zivilgesellschaftlichem Engagement, zum Beispiel im Bezug auf den Schutz der Menschenrechte?
Kto ponosi odpowiedzialnosc za motywowanie mlodych ludzi do aktywnej partycypacji w zyciu spoleczno-politycznym?
Wer trägt die Verantwortung für die Motivation junger Leute zur aktiven Beteiligung am politischen und gesellschaftlichen Leben?
Na te i wiele innych pytań szukałyśmy odpowiedzi zgłębiając temat pamięci i obywatelskiego zaangażowania przejawiającego się m.in. w przeciwdziałaniu wszelkim ekstremizmom.
Auf diese und viele andere Fragen suchten wir Antworten, die dem Thema „Erinnerung und gesellschaftliches Engagement“ auf den Grund gehen sollten und zeigen sollten wie die Auswirkungen zum Beispiel im Bezug auf die Extremismusbekämpfung sind.
W trakcie seminarium poświęconego pamięci i zapomnieniu przeprowadziłyśmy kilkanaście wywiadów.
Während dieses Seminars, welches dem Erinnern und Vergessen gewidmet war, führten wir einige Interviews durch.
Naszymi interlokutorami byli świadkowie czasu – ofiary nazistowskiego reżimu (Pani Brygida Czekanowska – była więźniarka obozów koncentracyjnych w Ravensbrueck i Sachsenhausen, Pani Henriette Kretz – Żydówka polskiego pochodzenia, która doświadczyła zbrodni nazistowskich w różnej formie, Pan Janusz Garlicki – więzień obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie), eksperci (Pan Jan Malecha z Muzeum w Buchenwaldzie oraz Pan Markus Priesterath – przedstawiciel Związku na Rzecz Demokracji i Tolerancji) oraz uczniowie, (studenci-uczestnicy naszego seminarium) i osoby dorosłe zarówno z Polski, jak i z Niemiec. Bogate spektrum naszych rozmowców umożliwiło nam spojrzenie na temat z różnych perspektyw. Przez pryzmat własnych, często traumatycznych doswiadczeń, ale też w kontekście aktualnej sytuacji społeczno-gospodarczej.
Unsere Gesprächspartner waren Zeitzeugen – Opfer des Naziregimes (Frau Brygida Czekanowska- ehemalige Gefangene der KL Ravensbrück und Sachenhausen, Frau Henriette Kretz- Jüdin polnischer Herkunft, die verschiedene Formen der Naziverbrechen erlebt hat und Herr Janusz Garlicki – Häftling des KL Buchenwald), Experten (Herr Jan Malecha von der Gedenkstätte Buchenwald sowie Markus Priesterath- Leiter der Fachbereiche Extremismus und Antisemitismus des Bündnis für Demokratie und Toleranz), studentische Teilnehmer unseres Seminars sowie Einwohner aus Oßmannstedt. Das breite Spektrum unserer Gespräche ermöglichte uns die Betrachtung des Themas aus verschiedenen Perspektiven, z.B. unter dem Gesichtspunkt ihrer eigenen, z.T. traumatisierenden Erfahrungen, aber auch im Kontext der aktuellen gesellschaftlichen und wirtschaftlichen Situation.
Wspólnie staraliśmy się odpowiedzieć na pytanie jakie są przyczyny ksenofobii, neonazizmu i szeroko pojetych ruchów radykalnie prawicowych.
Gemeinsam bemühten wir uns Antworten zu finden auf die Frage, was die Gründe für das Entstehen von Xenophobie, Neonazismus und die Popularität rechter Bewegungen sind.
Zastanawialismy się czy sposób nauczania o historii, ktora wydarzyla sie przed 70 lat może wpłynąć na większe zaanagażowanie na rzecz ochrony podstawowych praw czlowieka.
Wir machten uns Gedanken, ob die Art und Weise, wie Geschichte gelehrt wird, die sich vor 70 Jahren ereignet hat, Einfluss haben kann auf mehr Engagement für den Schutz der Menschenrechte.
Co możemy zrobić, aby spoleczeństwa nie zapomniały, lecz wraz z pamięcią o zbrodniach hitlerowskich Niemiec zachowały też pamięć o ich korzeniach?
Was können wir tun, damit die Gesellschaft die Geschichte nicht vergisst, sondern gemeinsam mit der Erinnerung an die Naziverbrechen auch die Erinnerung an ihre Entstehungsgeschichte bewahrt?
Efekt naszej pracy grupowej pokazuje, jak wiele zależy od nas samych.
Das Resultat unserer Gruppenarbeit zeigt, wie viel von uns selbst abhängt.
Spotkanie ze świadkiem historii, specjalistą czy człowiekem spotkanym na ulicy zachęca nas do aktywnego uczestnictwa w obronie człowieka i jego godności.
Die Begegnungen mit unseren Zeitzeugen, Experten und den Menschen, mit denen wir uns auf der Straße unterhalten haben, ermunterten uns zur aktiven Teilhabe am Schutz der Menschenrechte und Menschenwürde.
Przeprowadzone wywiady są też dowodem na to jak ogromna odpowiedzialność spoczywa na nauczycielach historii, pedagogach, organizatorach międzynarodowych seminariów.
Die durchgeführten Interviews sind auch ein Beweis dafür, wie sehr die Verantwortung auf den Schultern der Geschichtslehrer, Pädagogen und Organisatoren internationaler Begegnungen ruht.
--
Die Begegnung "O przypominaniu i zapominaniu - Vom Erinnern und Vergessen" wird ermöglicht durch die finanzielle Unterstützung des Bündnisses für Demokratie und Toleranz, der Stiftung "Erinnerung, Verantwortung, Zukunft, des Deutsch-Polnischen Jugendwerks sowie der Doris-Wuppermann-Stiftung für soziale Demokratie.
